Waarom maandagavond echt een topavond was

Hoi allemaal,

Vandaag geen artikel over lifestyle of over typetjes in de trein. Vandaag een ietwat persoonlijk...
Maandagavond heb ik namelijk echt iets supermegavetcools gedaan en dat vond ik zo fijn dat ik dat met jullie wil delen.
Als je mij in real-life kent of me op Instagram volgt weet je dat ik afgelopen maandagavond in Antwerpen was en daar was ik natuurlijk met een reden...
Ik hoop dat jullie net zo excited hierover zijn als ik, want ik ben echt MEGA excited!

 Wat dan?

Zoals jullie misschien wel weten (of niet) heb ik vorig theaterseizoen in een Vlaamse Voorstelling mogen spelen. Om iets preciezer te zijn: Ik heb vorig theaterseizoen in de musical MUERTO! (Uitgezonderd Theater en Judas Theaterproducties) mogen spelen. MUERTO! (o.a. Eline de Munck en Bert Verbeke)ging over de gehele situatie met betrekking op het FARC in Colombia.
Iets uitgebreider:
Het ging over een jongen die in de Favela van Colombia woonde en in aanraking kwam met het FARC en uiteindelijk ook besloot om naar het FARC te gaan.
Ikzelf mocht de rol van één van de kindsoldaten spelen, wat echt mega gaaf was om te doen!

Oké, maar dat was vorig jaar?

Ja klopt, MUERTO! heeft op 27 maar zijn laatste voorstelling in het Elckerlyc theater in Antwerpen gespeeld, toch was ik daar maandag weer en ik was daar weer om mijn rol als kindsoldaat te spelen.
Judas Theaterproducties krijgt sinds dit jaar helaas geen subsidies meer, maar gelukkig laten zij hun kop niet hangen, maar gaan ze ervoor zorgen dat ze door kunnen gaan met het maken van fantastische producties! Dit deden ze o.a. door afgelopen maandag een benefiet concert te geven. The Sound of Judas. Afgelopen maandag was er dus een concert waar de liedjes van een aantal producties van Judas voorbij kwamen, en daar hoorde MUERTO dus ook tussen (ja, we komen uiteindelijk wel op het punt). Wij hebben een aantal stukken uit MUERTO mogen doen en dat was mega gaaf!

Waarom was dit zo gaaf dan?

Dit was zo gaaf omdat gewoon het allerbeste van Judas Theaterproducties op één avond voorbij kwam. Het was gewoon mega gaaf om met mensen op het podium staan waar je vroeger gewoon tegenop keek. (Ter illustratie: Jelle Cleymans (voor the 90's kids die jongen uit de Ketnet serie SPRING (Ik was echt mega SPRING fan, maar echt heel erg. Ik kende alle nummers en ik ben zelfs bevriend met iemand geraakt omdat wij allebei SPRING keken en ik ga nu nog steeds met hem om!)) presenteerde de avond) Om daar dan naast te mogen staan en je ding te doen en te genieten van het applaus is heel gaaf.

De avond vanuit het oogpunt van een 17-jarige Nederlandse 

De eerste helft van de voorstelling mochten we in de zaal zitten, waar ik kon genieten van alle nummers.Oké ik beken. Ik denk dat ik zo'n 95% van de nummers die werden gezongen nog nooit gehoord had. Waar mijn Vlaamse collega's keihard konden meezingen met elk nummer, of bij de eerste tonen van de intro al riepen dat dit zo'n mooi nummer was, had ik geen idee. Het grappige was dat er ook een paar Nederlanders als solist aan meededen, die kende ik dan weer allemaal en zij niet. :)
Ik heb o.a. een stuk uit de nieuwe show De Rozenoorlog kunnen zien, wauw! Just wauw! Als je de kans krijgt om hier naartoe te gaan, please ga dan! 
Van de tweede helft hebben we het begin nog kunnen zien, maar daarna moesten we naar achteren om ons klaar te maken. Ik was echt mega nerveus. Ik denk dat ik de dans 3x had doorgenomen en ik wilde gewoon dat het goed ging. Daarnaast had ik ook nog stress om de opkomst. Wij moesten via een heel smal trappetje naar boven (snel) om het podium op te komen. Ik ben voor dit soort dingen gewoon te klunzig. Maar gelukkig zou er één jongen nog voor mij dat trappetje opgaan, dus kon ik mooi precies doen wat hij deed en niet vallen. Helaas was deze jongen de hele dag al ziek en is op het laatste moment besloten hem niet mee te laten dansen. Enne je raadt het zeker al? In mijn hoofd ontstond gewoon pure paniek. Toen we in de coulisse klaar gingen staan werd het alleen maar erger, maar toen wij werden aangekondigd kreeg ik gelukkig een soort adrenalinekick, waardoor ik super snel (en zonder te vallen) het trappetje opging om klaar te staan voor de titelsong uit de voorstelling.
Het ging gelukkig helemaal goed en het publiek was super enthousiast. Daarna deden we nog een nummer en toen was de buiging alweer.
Tijdens de buiging heb ik alleen maar gestraald. Ik was zo blij. Dit was zo'n mooie avond. I love it!
Ik hoop dat Judas door deze avond zeker nog eventjes mag voortbestaan.

Zoals je wel kunt lezen heb ik echt een fantastische avond gehad. Ik hoop echt dat Judas door o.a. deze avond gered is. Het zou zonde zijn als dit zou moeten stoppen!
Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden om eens een keer iets anders en iets persoonlijkers te lezen. Ben je nou benieuwd naar ons optreden? Kijk dan dit filmpje dat door musicalsites.nl gemaakt is. Als je alleen MUERTO wilt zien, moet je doorspoelen naar 08:20.

Tot snel!
 

 

fotocredits: musicalsites.nl